nog 2 dagen…

2021 here we come!

Ik kan me nog zo goed herinneren van de voorgaande jaren dat ik met oudejaarsdag altijd het gevoel had: “jeetje, dit jaar is echt voorbij gevlogen!”, maar dit keer was het toch echt heel anders.

2020 is vóór een hele hoop mensen uitgeroepen tot het ‘kutjaar van de eeuw’.. “hij die niet genoemd mag worden”. Ik ben hierin ook zeker geen uitzondering én ben wat dat betreft blij dat het eindelijk 2021 is!

Het is wel heel erg dubbel; Ik ben blij, maar tegelijkertijd ook enorm bang voor wat gaat komen;

Nog maar 2 dagen…
Nog 2 dagen vóórdat het zo ver is dat ik Senna weg ga brengen naar de opvang én de gedachte alleen al maakt dat de tranen in mijn ogen springen.

Wat ga ik mijn maatje missen! Mijn held & hulp, mijn clown & knuffel..
Het gelebber, alle kusjes die ik van Senna krijg..
Haar onvoorwaardelijke liefde..
Het gehoor en gevoel van haar ademhaling wanneer ze bij me ligt..
De warmte én de altijd aanwezige vrolijkheid.

Ik weet zeker dat Senna goed terecht komt én kan nog steeds niet in woorden uitdrukken hoe waardevol de financiële hulp is die ik heb ontvangen, maar het blijft toch echt heel erg moeilijk.

Maandag 4 januari is het zo ver; Senna gaat in opvang en zal daar verblijven tot 3 mei. Niet alléén ikzelf, maar ook Senna gaat een avontuur tegemoet. Ik ben benieuwd hoe we elkaar over 4 maanden gaan tegenkomen en kijk nu al uit naar het moment dat ik haar weer om me heen ga hebben.

Voor nu ga ik extra genieten van de laatste dagen met mijn huppelkutje én me mentaal voorbereiden op een hele flinke jankbui wanneer ik haar af ga zetten.

Ik neem me voor dat ik me niet hoef voor te bereiden op me groot houden, maar dat ik juist nu mag oefenen met het toelaten van emoties.

Het avontuur van 2021 is begonnen!