ohmygawd!!

De afgelopen week had ik het ’s nachts al best moeilijk, maar vannacht spant toch echt de kroon. Ik viel rond een uurtje of 5 ’s morgens in slaap en heb 3 kleine uurtjes (gebroken) kunnen slapen.

Volgens mij ben ik een beetje zenuwachtig ergens voor…
“goh, wat een verrassing zeg.. hoe zou dan nu toch komen?!”

Vanavond om 18:30 wordt ik opgehaald én..

“Aaaahhhh F! ik loop vast.”

——————————————————————————————————————-

Meestal komen de woorden vanzelf wanneer ik eenmaal begin met typen; Zonder al te veel na te denken bewegen mijn vingers over het toetsenbord én schrijf ik wat er door me heen gaat, maar nu… ik haper…

Dit kleine stukje tekst hierboven kost me tot nu toe de grootste moeite. In plaats van hele zinnen type ik nu al hakkelend woord voor woord.

Eigenlijk ook best een goede reflectie van de huidige stand van mijn koppie als ik er zo over na denk.

Ik haper.. ik weet niet wat ik moet denken en voelen.. Mijn gedachten lijken wel te stotteren; Alsof ik vast loop bij alles wat er door me heen gaat én bij iedere stotter er een soort kortsluiting ontstaat.

Alsof de flipperkast stil staat in de tijd ofzo;
Het balletje vliegt alle kanten op, maar het beeld bevriest elke seconde om te bekijken welke lichtjes waar zitten, te analyseren welke kant ik op moet én te bedenken welke ‘flippers’ ik daarvoor moet gebruiken.

Echter… voordat ik überhaupt de tijd heb om hier over na te denken gaat de bevriezing eraf;
Het balletje gaat flitsend verder alle kanten op, maar door de drukte van lichten in alle kleuren wordt ik afgeleid..
Het is alsof mijn koppie de focus kwijt raakt én na elk gevormd woord extra tijd nodig heeft om opnieuw mijn gedachten/gevoelens in vizier te nemen en te kunnen volgen.

Wanneer het me lukt om de bewegingen te volgen is dat al hakkelend en kwakkelend – bevriezen en weer (een beetje wazig) doorgaan om hetzelfde cirkeltje te herhalen.

(ondertussen moet ik lachen om mijn eigen uitleg én vraag ik me af of ik niet enorme wartaal aan het praten ben. Ik hoop dat het te volgen is!)

——————————————————————————————————————-

Er is trouwens wel één groot voordeel aan zo verrot slapen! Dit kan namelijk vanavond best wel wat schelen wanneer ik de eerste nacht aan het ‘overleven’ ben in de kliniek.
Hopelijk ben ik tegen die tijd zo moe dat ik binnen de kortste keren lekker lig te snurken.

Vandaag is het D-Day én ik ben duidelijk van de leg, maar ik besef me tegelijkertijd ook heel bewust; “Ik ben gewoon mens! Dit hoort er nu eenmaal bij.”

“GO WITH THE FLOW GIRL!”

Het wordt een lange dag gok ik én die flipperkast is echt doodvermoeiend kan ik je zeggen. Wat dat betreft kan de tijd nu eigenlijk niet snel genoeg gaan;

“Kom nou maar op! Ik sta toch te flipperen!”

Door Leavde

16 gedachten over “D-Day!”
  1. Ik vind t heel knap hoe je t uitlegt van die flipperkast. Ik denk ook beeldend en snap je meteen.
    Heeeeeeeeel veel succes, sterkte en liefs! Je bent n kanjer!!💋

  2. Succes meis! Ik weet dat je het kan. Ga het aan, laat alles er zijn. Het mag, het is goed. Ik zal je blog blijven volgen en je kracht zenden. Zou het ook leuk vinden je af en toe een kaartje te sturen als je dat leuk vind. Ook ben ik heel erg benieuwd hoe je je eerste dagen en nachten in de kliniek gaat ervaren. Het zal wennen zijn voor je zonder je vriend en je maatje Senna. Ik denk aan je vanavond, en stuur je kracht. Liefs, taken care.

  3. Wat spannennnnd, maar dat zijn alle eerste keren.
    Je gaat je vast snel op je gemak en ’thuis’ voelen, zeker als je wat spulletjes van huis meeneemt om je kamer ‘eigen’ te maken,

    Hopelijk slaap je vannacht prima

    You go girl!

      1. Goed om te horen dat je goed geslapen hebt! Da’s de eerste meevaller al, de rest komt ook vanzelf goed. Hoe voel je je nu na de eerste dag?

  4. Lieve Leanne,
    Heel veel sterkte en ook alle goeds in de kliniek. Enorm veel respect voor jou en voor de keuze die je hebt gemaakt. Je kiest voor jezelf en gaat dit avontuur aan. Elke keer weer een nieuwe uitdaging waar je voor gaat. Ik vind je een topper in die zin! Ik ken je alleen via Facebook maar ik lees dat je echt hele grote stappen hebt gemaakt! Niet alles zal bij jou passen in dit traject wat je aan gaat, probeer het goede eruit te halen in wat voor jou van toepassing is. Het goede, het “goud” zoals een therapeute destijds tegen mij dat zei. Enorm respect voor wat je aangaat!!
    Je schrijft trouwens heel prettig en “leuk”. Het leest prettig! Ooit gedacht om dit uit te gaan bouwen?

    Ik weet niet of je dit allemaal vanavond nog leest. Ik wens je een goede eerste nacht in de kliniek.
    Liefs, Anna Corina

  5. Heel veel succes met jouw traject! Ik ben héél benieuwd hoe het je vergaat en wat het voor je betekent. Ik vind hoe jij jezelf verwoord heel duidelijk en altijd erg herkenbaar.
    Hoe heeft Senna het?

    Nogmaals heel veel succes en ook sterkte met dit pittige traject.

    Liefs Monique

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *